Op 8 maart 2024 openen in Lage Vuursche twee Herbergiers. In deze kleinschalig woonvoorzieningen, in het voormalig Sint Elisabeth klooster, in elk wonen straks zestien mensen met geheugenproblemen samen met de zorgondernemers die de Herbergier runnen. Zorgondernemers Tjerk-Peter en Leanne van den Berg, en Fokko en Jannita de Vries zijn nu druk met de voorbereidingen van de opening van hun Herbergiers: een team samenstellen, kennismaken met potentiële bewoners, maar ook zorgen dat de meubels er op tijd zijn en dat de keuken klaar is.
Het roer om
‘Omdenken is moeilijk in de reguliere zorg’, begint Leanne. Zowel zij als Jannita zijn in hun carrière al veel zorgstations gepasseerd: begonnen als verpleegkundigen, doorgegroeid in de dementiezorg en uiteindelijk terechtgekomen in een leidinggevende functie. ‘Hoewel je ziet dat sommige dingen anders kunnen, is het toch lastig om die aan te pakken – daarvoor is de werkwijze in de reguliere zorg te hiërarchisch.’
Het viel Tjerk-Peter al langer op dat Leanne klaar was voor een nieuwe uitdaging. ‘Maar dat we nu eigenaren zijn van Herbergier Klooster Lage Vuursche, komt eigenlijk vooral door mij’, lacht hij. ‘Ik werk m’n leven lang al mee aan complexe infrastructurele projecten. De laatste jaren zat ik vooral in het technisch management – bijvoorbeeld bij de Noord-Zuidlijn in Amsterdam. Maar het werd tijd voor meer maatschappelijke impact. Zo vond ik de Herbergier.’ De Herbergier is een franchiseformule die zorgverleners in de dementiezorg de mogelijkheid biedt om zelf een onderneming te runnen.
Kleinschalige zorg op maat
Het avontuur van het stel dat Herbergier Kapel Lage Vuursche runt, begon vooral vanuit de wens sámen iets op te starten. ‘Dat het in de dementiezorg moest zijn, daar waren we vrij snel over uit’, zegt Jannita. ‘Ik ken die wereld als geen ander en we hebben er allebei een heldere visie op: we willen goed weten wie de bewoners zijn en wat ze belangrijk vinden.’ Keuzevrijheid en het welzijn van de bewoner staan in iedere Herbergier voorop. ‘Zijn mensen gewend om iedere zaterdag naar de markt te gaan?’ gaat Jannita verder, ‘Dan doen we dat.’ Fokko vult aan: ‘Zij komen bij ons in de Herbergier wonen, wij zorgen voor ze – dáár draait het om. Doordat de Herbergier zo kleinschalig is en er geen brede managementlaag bestaat, gaat het geld dat straks binnenkomt ook écht naar de bewoners. Daardoor kunnen we ons personeel bijvoorbeeld ruimer inzetten en echt persoonlijke zorg bieden die past bij de individuele bewoner.’
Een indrukwekkend pand
Beide Herbergiers zitten in hetzelfde indrukwekkende pand – een voormalig klooster, gelegen in bosrijk gebied. ‘Het is al bijna honderd jaar oud’, vertelt Fokko. ‘Hiervoor was het ook een soort verzorgingstehuis en werd het gerund door nonnen. Nu is er een stuk nieuwbouw tegenaan gezet, maar een groot deel van het oude klooster staat nog overeind.’
Team vol talent
Terwijl de koppels zich op hun verhuizing naar Lage Vuursche voorbereiden, buigen ze zich ook over de teamsamenstelling. Leanne: ‘We vinden het belangrijk dat iedere medewerker zich kan vinden in onze visie, dus spreken we onze verwachtingen van tevoren duidelijk uit. Maar we willen ook horen hoe de medewerkers het voor zich zien.’
‘Als ondernemers werken wij straks mee op de vloer’, vertelt Jannita. ‘We willen de korte lijntjes met medewerkers goed benutten.’ Fokko: ‘In principe zetten we onze medewerkers in voor hun expertise. Ik vind het belangrijk dat ze die kwijt kunnen én uitstralen naar de bewoners. Verder hoop ik dat ze zich in deze omgeving gemotiveerd en geïnspireerd voelen om zich te ontwikkelen.’